Zespół interdyscyplinarny – instytucjonalne „przymierze” przeciw przemocy w rodzinie
PDF

Słowa kluczowe

policja
ofiara
sprawca przemocy domowej
pomoc

Jak cytować

BARAŃSKA, I. .; KUSA-CHRZANOWSKA, E.; WIŚNIEWSKI, M. . Zespół interdyscyplinarny – instytucjonalne „przymierze” przeciw przemocy w rodzinie. Konteksty Pedagogiczne, [S. l.], v. 1, n. 10, p. 127–155, 2018. DOI: 10.19265/KP.2018.110127. Disponível em: https://kontekstypedagogiczne.pl/kp/article/view/173. Acesso em: 25 kwi. 2024.

Abstrakt

Nieskuteczność dotychczasowych rozwiązań w zakresie przeciw-działania przemocy w rodzinie wymagała podjęcia przez ustawodawcę działań legislacyjnych dających prawne podstawy do ukonstytuowania ciała zajmujące-go się wyłącznie przedmiotowym zjawiskiem. Jak obrazują statystyki policyjne, zjawisko przemocy w rodzinie zakorzeniło się bardzo głęboko, co sprawiło, że dotychczasowy system sankcjonowania oraz prewencja ogólna okazały się niewy-starczające. Zespół interdyscyplinarny przyjął rolę fundamentu, na którym wyspecjalizowane instytucje konstruują szeroko zakrojony plan pomocy rodzinie. Tym samym konieczne stało się przybliżenie problematyki jego działania.

https://doi.org/10.19265/KP.2018.110127
PDF

Bibliografia

Art. 9a ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1390 ze zm.).

Art. 2 ust. 1 Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1390 ze zm.).

Art. 304 § 1 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1749 ze zm.).

Art. 207 § 1 Ustawy z dnia 6 czerwca 1977 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r., poz. 1137 ze zm.).

Badanie dotyczące zjawiska przemocy w rodzinie wobec dzieci. Opinie ofiar, sprawców i świadków o występowaniu i okolicznościach występowania przemocy w rodzi-nie wobec dzieci. Raport z badania TNS OBOP dla Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Warszawa, lipiec 2008 r., https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/File/Przemoc%20w%20rodzinie/dzieci_spol.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Bińczycka, J. (2003). Sprawca przemocy. W: J. Papież i A. Płukis (red.), Przemoc dzieci i młodzieży (s. 61–65). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Diagnoza dotycząca realizacji zadań wynikających z ustawy o przeciwdziałaniu prze-mocy w rodzinie wykonywanych przez zespoły interdyscyplinarne/grupy robocze, a także realizacji procedury „Niebieskie Karty” w oparciu o rozporządzenie w spra-wie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”, https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/_public/1_NOWA%20STRONA/Przemoc%20w%20rodzinie/2013/RAPORT_Z_BADAN_FUNKCJONOWA-NIE_ZI_GR_I_REALIZACJA_NK.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Działania Ministerstwa Prac i Polityki Społecznej na rzecz przeciwdziałania krzyw-dzeniu dzieci, http://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/File/Przemoc%20w%20rodzinie/kocham%20reaguje/dzialania_mpips.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Herman, J. (1998). Przemoc. Urazy psychiczne i powrót do równowagi. Gdańsk: Gdań-skie Wydawnictwo Psychologiczne.

Holtzworth-Munroe, A. i Stuart, G.L. (1994). Typologies of male batterers: Three subtypes and the differences among them. Psychological Bulletin, 116, 476–497.

Jarosz, E. (2015). Przemoc w wychowaniu. Między prawnym zakazem a społeczną akcep-tacją. Monitoring rzecznika Praw Dziecka. Warszawa: Biuro RPD.

Jóźwik, M. (2007). Niezbędnik Psychologa. Przemoc w wobec kobiet w rodzinie. Opraco-wanie, część I, Zespół CPK, cz. 2. Warszawa: Wydawca Centrum Praw Kobiet.

Kałka, I. (2007). Dzieci krzywdzone i wykorzystywane seksualnie. Poradnik dla na-uczycieli, pedagogów i pracowników socjalnych. Sosnowiec: Wydawnictwo Projekt – Kom.

Kątna, M., Przyborowska, K., Dałek, M. i Drab, D. (2015). Monitorowanie Losów Dziecka – interdyscyplinarna ochrona dzieci przed krzywdzeniem i przemocą. Warsza-wa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.

Korzeniowski, K. i Radkiewicz, P. (2015). Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepełnosprawnych Raport z badania ogólnopolskiego 2015 r. oraz badania porów-nawczego z lat 2009–2015. Warszawa: Polska Akademia Nauk Instytut Psychologii, https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/_public/1_NOWA%20STRONA/Przemoc%20w%20rodzinie/Przemoc%20w%20rodzinie%20nowe/2015/Prze-moc_wobec_starszych__2015.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Krahe, B. (2006). Agresja. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.Kubacka-Jasiecka, D. (2010). Interwencja kryzysowa Pomoc w kryzysach psychologicznych.Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.

Lowec, M. Diagnoza skali zjawiska przemocy w rodzinie w Polsce, https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjC6o_2s6nWAhVQblAKHa4cDScQFggsMAE&url=https%3A%2F%2Fms.gov.pl%2Fpl%2Fprobacja%2F2014%2Fdownload%2C2782%2C3.html&usg=A-FQjCNHqmfnweB8S-rDsQ2NadKjiLmDM_w [dostęp: 4.07.2017].

Markiewicz-Matyja, M. (2007). Przemoc jako zjawisko społeczne. W: J. Wawrzyniak (red.), Socjologiczne i psychopedagogiczne aspekty przemocy (s. 41–46). Łódź: Wydaw-nictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.

Mazur, J. (2002). Przemoc w rodzinie Teoria i rzeczywistość. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Miedzik, M. Ocena efektywności systemu przeciwdziałania przemocy przez profesjonalistów, https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/_public/1_NOWA%20STRONA/Pomoc%20spoleczna/przemoc%20w%20rodzinie/RC3.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Miedzik, M., Godlewska-Szurkowa, J. Badania porównawcze oraz diagnoza skali wystę-powania przemocy w rodzinie wśród osób dorosłych i dzieci, z podziałem na poszczegól-ne formy przemocy wraz z opisem charakterystyki ofiar przemocy i sprawców, https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0ahUKEwi8kcaBranTAhWPa5oKHbE_CCEQFgglMAA&url=https%3A%2F%2Fwww.mpips.gov.pl%2Fgfx%2Fmpips%2Fuserfiles%2F_public%2FRC1.doc&usg=A-FQjCNGXlIYTcpn_MxuHryJMmTTqM-iLyg&sig2=RsBKGzijLsvrjbJtrq8w2w [dostęp: 1.07.2017].

Pilszyk, A. (2007). Obraz psychopatologiczny sprawcy przemocy w rodzinie. Psychia-tria Polska,41(6), 827–836.

Plich, T. i Jarosz, E. (red.). (2003). Encyklopedia Pedagogiczna XXI Wieku. T. 4. Toruń: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Polacy wobec zjawiska przemocy w rodzinie oraz opinie ofiar, sprawców i świadków o wy-stępowaniu i okolicznościach występowania przemocy w rodzinie. Wyniki badań TNS OBOP dla Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa, październik 2007 r., https://www.mpips.gov.pl/gfx/mpips/userfiles/File/Przemoc%20w%20rodzinie/wy-niki_badan_13.11.07.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Poradnik Dzielnicowego „Przemoc w rodzinie”. Przemoc jest przestępstwem. Ogólnopol-skie pogotowie dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia”, Instytut Psycholo-gii Zdrowia, https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0ahUKEwipk5vY36vWAhWDcBoKHYUDAoYQFggmMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.policja.pl%2Fdownload%2F1%2F29152%2FporadnikIFag.pdf&usg=AFQjCNEd2xbVXEDe5cDienqyRHhLlSZNnA [dostęp: 1.07.2017].

Pospiszyl, I. (2008). Przemoc w rodzinie. W: B. Urban i J.M. Stanik (red.), Resocjali-zacja. T. 2(s. 57–80). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pospiszyl, I. (1994). Przemoc w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedago-giczne.

Pospiszyl, I. (1999). Razem przeciw przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepełnosprawnych, część I – raport z bada-nia ogólnopolskiego, Polska Akademia Nauk Instytut Psychologii, Warszawa 2009 r., http://www.mpips.gov.pl/userfiles/File/Przemoc%20w%20rodzinie/przemoc_spol.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury „Nie-bieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz. U. z 2011 r. nr 209 poz. 1245).

Rode, D. (2010). Psychologiczne uwarunkowania przemocy w rodzinie. Charakterystyka sprawców. Katowice: Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego.

Ryś, M., (2003). Psychologiczne źródła dysfunkcji w małżeństwie i rodzinie. W: W. Maj-kowski (red.), Rodzina polska u progu trzeciego tysiąclecia (s. 85–104). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Speck, O. (2005). Być nauczycielem. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Statystyki policyjne, http://statystyka.policja.pl/st/wybrane-statystyki/przemoc-w-ro-dzinie/50863,Przemoc-w-rodzinie.html [dostęp: 30.04.2017].

Szczepanik, R. (2007). Kulturowo-społeczna „płeć” agresji. Perspektywa pedagogiczna. W: J. Wawrzyniak (red.), Socjologiczne i psychopedagogiczne aspekty przemocy (s. 57–68). Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.

Wojewódzki program przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Załącznik do uchwały nr XXXIII/315/2009 Sejmiku Województwa Lubuskiego z dnia 23 marca 2009 r.

Wyciąg z informacji o realizacji przez wymiar sprawiedliwości Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w 2012 roku – dane statystyczne, https://ms.gov.pl/Data/Files/_public/ppwr/aktualnosci/wyciag-z-informacji-o-realizacji-przez-wymiar-sprawiedliwosci-kpppwr---dane-statystyczne.pdf [dostęp: 1.07.2017].

Wysocka-Pleczyk, M. (2004). Stereotypy ofiar przemocy a proces pomagania. W: P. Piotrow-ski (red.), Przemoc i marginalizacja Patologie społecznego dyskursu (s. 222). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:

Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).

Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.

Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).

Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.