Rola stylu komunikacji interpersonalnej w relacji nauczyciel–uczeń

Abstrakt

O umiejętności komunikowania coraz częściej wspomina się w literaturze pedagogicznej. We współczesnej szkole od nauczyciela oczekuje się nie tylko umiejętności przekazywania wiedzy, ale też wspierania i doradzania uczniowi w poszukiwaniu najlepszych rozwiązań; oczekuje się także tego, aby był elastyczny i gotowy do pobudzania inicjatywy ucznia, oraz by kształtował jego samodzielność i kreatywność. Wielu naukowców nie od dziś zastanawia się nad tym, co tak naprawdę ma największy wpływ na wyniki osiągane przez uczniów w procesie nauczania oraz jakimi cechami i umiejętnościami powinien charakteryzować się nauczyciel, aby jak najlepiej wykonywał swoją pracę.
W związku z powyższym w przeprowadzonych badaniach próbowano ustalić, czy i w jakim stopniu sposób komunikacji nauczyciela wpływa na ocenę jakości relacji uczeń–nauczyciel, na lęk odczuwany przez ucznia w relacji z nauczycielem oraz czy sposób prowadzonej przez nauczyciela komunikacji wpływa na ocenę własnych kompetencji uczniów.
Badaniem objęto 144 uczniów klas 6–8. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że podjęty przez nauczyciela trud stosowania niedyrektywnych sposobów komunikowania się niesie za sobą ogromny potencjał, który ma szansę zaprocentować zarówno w szeroko pojętym rozwoju indywidualnym ucznia, jak i pozytywnym zacieśnianiu więzi i rozwoju społecznych kompetencji wewnątrz struktury, którą tworzy zespół klasowy.