Słowa kluczowe
wychowanie przedszkolne
edukacja włączająca
dziecko z niepełnosprawnością słuchową
organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Jak cytować
Abstrakt
Specjalne potrzeby edukacyjne dziecka z niepełnosprawnością słuchową wymagają specjalistycznej organizacji pracy placówki edukacyjnej. Artykuł skupia uwagę na działaniach podejmowanych przez przedszkole w aspekcie praktycznych wskazówek organizacyjnych dotyczących pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka z niepełnosprawnością słuchową – obejmuje kwestie zaplanowania i realizacji specjalistycznej diagnozy, organizacji działań dyrektora, zespołu nauczycieli i specjalistów, realizacji wsparcia psychopedagogicznego w toku innowacji pedagogicznej, kończąc na wnioskach wynikających z udzielanego wsparcia psychologiczno-pedagogicznego opatrzonych wynikami badań. Artykuł zawiera praktyczne wskazówki dotyczące realizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dziecka z niepełnosprawnością słuchu w pierwszym miejscu jego edukacji, jakim jest przedszkole.
Bibliografia
Bogdanowicz, M. (1995). Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Psychologia Wychowawcza, 3, 216–223.
Czajkowska-Kisil, M. (2000). Język migowy jako przedmiot nauczania w szkole. Audiofonologia, 16, 59–67.
Gingras, R.C. (1978). An Introduction. W: R.C. Gingras (red.), Second Language Acquisition and Foreign Language Teaching (s. VII–VIII). Washington: Center for Applied Linguistics.
Irasiak, A. (2017). Kontekst międzykulturowy w nauczanie polskiego języka migowego (PJM) – komunikat z badań. Forum Oświatowe, 30(2), 179–189.
Kaczmarek, L. (1988). Nasze dziecko uczy się mowy. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
Kamińska, B. i Siebert, B. (2012). Podstawy rozwoju mowy u dzieci. Forum Medycyny Rodzinnej, 6, 236–243.
Klein, W. (2007). Przyswajanie drugiego języka: proces przyswajania języka. W: I. Kurcz (red.), Psychologiczne aspekty dwujęzyczności (s. 89–142). Gdańsk: GWP.
Kochanek, K., Sobieszczańska-Radoszewska, Ł. i Skarżyński, H. (2000). Zasady i metody diagnozowania narządu słuchu u dzieci. Audiofonologia, 17, 91–103.
Kossakowska, B., Szczepankowski, B. i Wasilewska, T.M. (2001). Język migany. Pierwsze kroki. Podręcznik dla rodziców i nauczycieli. Olsztyn: Infopress.
Krakowiak, K. (2012). Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Kurcz, I. (1992). Język a psychologia. Podstawy psycholingwistyki. Warszawa: WSiP.
Kurcz, I. (2005). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Kurcz, I. (red.) (2007). Psychologiczne aspekty dwujęzyczności. Gdańsk: GWP.
Kurcz, I. i Okuniewska, H. (red.) (2011). Język jako przedmiot badań psychologicznych. Psycholingwistyka i neurolingwistyka. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej „Academica”.
Łukaszewicz, A. (2000). Z badań nad zachowaniami komunikacyjnymi małych dzieci głuchych. Audiofonologia, 17, 165–185.
Muzyka-Furtak, E. (red.) (2019). Surdologopedia. Teoria i praktyka. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Orlansky, M. i Bonvillian, J.D. (1985). Sign Language Acquisition: Language Development in Children of Deaf Parents and Implications for Other Population. Merrill-Palmer Quarterly, 31, 2, 127–143.
Polski Związek Głuchych (2021). „Program nauczania Polskiego Języka Migowego dla rodziców dzieci z uszkodzonym słuchem”, https://inkubatorinnowacji.com/ innowacje/jezyk-migowy-dla-rodzicow/ [dostęp: 3.02.2021].
Special Education Needs. Report of the Committee of Enquiry into the Education of Handicapped Children and Young People (1978). London, http://www.educationengland. org.uk/documents/warnock/warnock1978.html [dostęp: 22.01.2021].
Szczepankowski, B. (1994). Podstawy języka migowego. Podręcznik dla nauczycieli. Warszawa: WSiP.
Szczepankowski, B. i Rona, M. (1994). Szkolny słownik języka migowego. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza „Vinea”.
Tomaszewski, P. (2003). Przyswajanie języka migowego przez dziecko głuche rodziców głuchych. Przegląd Psychologiczny, 46, 1, 101–128.
Tomaszewski, P. (2011). Lingwistyczny opis struktury polskiego języka migowego. W: I. Kurcz i H. Okuniewska (red.), Język jako przedmiot badań psychologicznych. Psycholingwistyka i neurolingwistyka (s. 184–238). Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej „Academica”.
Tomaszewski, P., Gałkowski, T. i Rosik, P. (2002). Nauczanie polskiego języka migowego jako obcego języka: Czy osoby słyszące mogą przyswoić język wizualny? Czasopismo Psychologiczne, 8, 1, 7–20.
Twardowska, E. (red.) (2008). Stan badań nad polskim językiem migowym. Łódź: Polski Związek Głuchych, https://pzg.lodz.pl/publikacje/Stan_badan_nad_PJM.pdf [dostęp: 4.02.2021].
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2020, poz. 1280 z późn. zm.).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2017, poz. 1578).
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. 2019, poz. 1148).
Piasecka, J. (2020). „MigaMy”. Program integracyjny z nauką języka migowego i komunikacji alternatywnej, materiały wewnętrzne Przedszkola Publicznego w Iskrzyczynie.
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA