Komunikacja niewerbalna jako narzędzie dyscyplinujące uczniów
PDF (English)

Słowa kluczowe

komunikacja niewerbalna
komunikacja
gesty
mimika
dyscyplina

Jak cytować

WOLIŃSKA, E. Komunikacja niewerbalna jako narzędzie dyscyplinujące uczniów. Konteksty Pedagogiczne, [S. l.], v. 2, n. 9, 2017. DOI: 10.19265/KP.2017.029105. Disponível em: https://kontekstypedagogiczne.pl/kp/article/view/157. Acesso em: 3 lip. 2024.

Abstrakt

Artykuł zawiera rozważania nad tym, jak stosować komunikację niewerbalną w celu utrzymania dyscypliny podczas lekcji czy wykładu. Sama ko­munikacja słowna nie wystarczy, by osiągnąć założone cele dydaktyczne. Tak jak w codziennej komunikacji sfera niewerbalna stanowi najważniejszą część przeka­zywania informacji, tak w szkole wspiera ona efekty nauczania oraz buduje po­zycję nauczyciela i szacunek w oczach słuchaczy. Mądry i doświadczony pedagog umiejętnie stosuje gesty, mimikę i inne metody niewerbalne w nauczaniu oraz wychowywaniu swoich uczniów.

https://doi.org/10.19265/KP.2017.029105
PDF (English)

Bibliografia

Adler, R.B., Rosenfeld, L.B. & Proctor, R.F. (2006). Relacje interpersonalne – proces porozumiewania się. Poznań: Rebis.

Arcimowicz, J. (1996). Metody poznawania uczniów i klasy szkolnej. Łomża: WOM.Borg, J. (2011). Język ciała. Siedem lekcji komunikacji niewerbalnej. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Czerepaniak­-Walczak, M. (1998). Istota i granice wolności w interakcjach edu­kacyjnych In: J. Jarco (ed.), Etyka, świat wartości moralnych. Podręcznik do szkół średnich (p. 126–127). Warszawa–Wrocław: PWN.

Dymek, M. (1996). Komunikacja niewerbalna też ważna. Nowa Szkoła, 3, 20–23.

Faber, A. & Mazlish, E. (1998). Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w szkole i w domu. Poznań: Media Rodzina.

Garstka, W. (1997). Komunikacja niewerbalna a terapeutyczna rola nauczyciela. Życie Szkoły, 7,16–26.

Gaś, Z. (1997). Pomoc psychologiczna młodzieży. Warszawa: WSiP.

Gordon, T. (1998). Wychowanie bez porażek w szkole. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.

Jakubowska, U. (1994). Porozumiewanie się na lekcjach. Umiejętności komunikacyjne nauczyciela. Psychologia Wychowawcza, 3,224–234.

Kacprzak, L. (2006). Związki i zależności komunikacyjne pomiędzy nauczycielem a uczniem. In: W. Maliszewski (ed.), Komunikowanie społeczne w edukacji – dyskurs nad rolą komunikowania (p. 309–315). Toruń: Adam Marszałek.

Kołodziejczyk, J. (2005). Dyscyplina w klasie. Metody i techniki interwencji. Kraków: Sophia.

Leathers, D.G. (2009). Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania. Warszawa: PWN.

Levin, J. & Nolan, J.F. (2010). Classroom Management. A Professional Decision-Making Model.Warszawa: Pearson.

Łoskot, M. (2011). Jak utrzymać dyscyplinę w klasie. Głos Pedagogiczny, 11, 48–52.

Matusewicz, C. (1979). Komunikacja niewerbalna. Przegląd zagadnień. Przegląd Psycho logiczny, 2, 319–339.

Mądry-­Kupiec, M. (2015). Nauczyciel w procesie komunikacji z uczniem. In: S. Kowal & M. Mądry­Kupiec (eds.), Przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela. W stronę edukacji spersonalizowanej (p. 99–118). Kraków: e­bookowo.

Morreale, S.P., Spitzberg, B.H. & Barge, J.K. (2010). Komunikacja między ludźmi – mo tywacja, wiedza i umiejętności. Warszawa: PWN.

Niemierko, B. (1997). O powodzeniu nauczyciela w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Warszawa: WSiP.

Nolting, H.P. (2004). Jak zachować porządek w klasie. Gdańsk: Gdańskie Wydawnic­two Psychologiczne.

Palka, S. (2008). Dialog w dydaktyce ogólnej i praktyce kształcenia. In: A. Karpińska (ed.), Teoria i praktyka kształcenia w dialogu i perspektywie (p. 38–44). Białystok: Trans Humana.

Pease, A. (1995). Język ciała. Jak czytać myśli ludzi z ich gestów. Kraków: Gemini.

Perrott, E. (1995). Efektywne nauczanie. Warszawa: WSiP.

Wosiński, M. (1978). Współdziałanie nauczyciela z uczniami. Kształtowanie struktury interakcji między nauczycielem a uczniami. Katowice: Uniwersytet Śląski.

Zaręba, E. (1994). Społeczne ramy edukacji wczesnoszkolnej. In: S. Palka (ed.), Teoretyczne odniesienia i praktyczne rozwiązywania w pedagogice wczesnoszkolnej (p. 101–106). Katowice: Śląsk Sp. z o.o.

Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:

Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).

Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.

Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).

Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.