Słowa kluczowe
klasyczna technika wokalna
głos mówiony
Jak cytować
Abstrakt
Obecnie wielu ludzi wykorzystuje w pracy zawodowej swój głos jako narzędzie. Są to nauczyciele, wykładowcy, aktorzy, politycy, prezenterzy te-lewizyjni, lektorzy. Ta grupa używa głosu głównie w mowie. Natomiast wokaliści, aktorzy i wreszcie księża wykorzystują oprócz mowy również śpiew. Pomiędzy mową i śpiewem nie ma zasadniczych różnic, ponieważ mowa i śpiew opierają się na tych samych procesach fizjologicznych. Istnieją natomiast różnice ilościowe (głębszy oddech, większe natężenie dźwięku itd.). Należy pamiętać, że wokaliści posługują się różnymi technikami śpiewu, dzięki którym uzyskują pożądaną ja-kość głosu. Uzasadnione jest zatem zastosowanie elementów na przykład śpiewu klasycznego w treningu głosu mówionego. Może to nie tylko stanowić sposób doskonalenia emisji głosu, ale również stać się narzędziem terapii czy rehabilitacji głosu.
Bibliografia
Binkuńska E., Higiena i emisja głosu mówionego, Bydgoszcz 2012.
Brégy W., Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974.
Cygańska J., Zarys metodyki nauczania śpiewu solowego, Poznań 1963.
http://mamzdrowie.pl/niezwykla-terapia-spiewem/ [dostęp: 02.07.2015].
http://www.biomedical.pl/aktualnosci/terapia-spiewem-pomaga-pacjentom-po-uda-rze-mozgu-4500.html [dostęp: 02.07.2015].
Klajman S., Tworzenie głosu, [w:] Higiena głosu śpiewaczego, red. J. Krassowski, Gdańsk 1990.
Mielnik M.I., Badania nad zastosowaniem elementów śpiewu klasycznego w rehabilitacji chorych z zaburzeniami głosu, Kraków 2011.
Prygoń S., Interpretacja. Mówię, czytam, wygłaszam, Warszawa 2007.
Romaniszyn B., Z zagadnień sztuki i pedagogiki wokalnej,Kraków 1957.
Sielużycki C., Wybrane wiadomości z anatomii i fizjologii do użytku nauczycieli i uczniów szkół muzycznych, cz. 3: Zarys budowy i czynności narządu głosu (foniatria), Warszawa 1963.
Sobierajska H., Uczymy się śpiewać, Warszawa 1972.
Szkiełkowska A., Kazanecka E., Emisja głosu, wskazówki metodyczne, Warszawa 2011. Toczyska B., Sarabanda w chaszczach (ćwiczenia samogłosek), Gdańsk 1997.
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA