Słowa kluczowe
afazja rozwojowa
terapia neuropsychologiczna
zaburzenia rozwoju językowego
niepełnosprawność
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł podejmuje problematykę terapii pacjentów z afazją – zaburzeniem dotyczącym ekspresji i/lub recepcji mowy. We wprowadzeniu zdefiniowano pojęcie afazji oraz zaburzeń rozwoju językowego. Następnie omówiono warunki diagnozy, podkreślając wagę interdyscyplinarnej współpracy w tym procesie oraz jego znaczenie dla wyboru właściwych form oddziaływań terapeutycznych. Kolejną część artykułu stanowi omówienie metod terapii stosowanych w afazji, w tym alternatywnych i wspomagających metod komunikacji (AAC), a także refleksja na temat specjalistycznych kwalifikacji niezbędnych do realizacji celów terapeutycznych wraz z próbą ich sformułowania.
Bibliografia
Cummings, J. (2005). Neuropsychiatria, tłum. B. Gmiński i in. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner.
ICD-10 (2008). Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta, t. 1. Warszawa: Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia.
ICD-11 (2018). International Classification of Diseases 11th Revision. The Global Standard for Diagnostic Health Information. World Health Organization, https://icd.who.int/ en [dostęp: 11.02.2023].
Dingwall, W. (2005). Biologiczne podstawy zachowań komunikacyjnych człowieka. W: J. Gleason i N. Ratner (red.), Psycholingwistyka, tłum. J. Bobryk i in. (s. 65–120). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kądzielawa, D. (2001). Neuropsychologia kliniczna. Charakterystyka dyscypliny. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (s. 649–662). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Markuc, E. (2014). Wspomaganie niezależności komunikacyjnej dziecka niemówiącego w rodzinie za pomocą programu MÓWik. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Paedagogica, III, 152.
Milewski, S., Przebinda, E., Kaczorowska-Bray, K. i Michalik, M. (2022). Building Communicative Competence in People with Prelingual Speech Impairment Using the “Mówik” Speech Prosthesis. W: A. Arinushkina i I. Korobeynikov (red.), Education of Children with Special Needs (s. 361‒370). New Delhi‒London: Sage Publications.
Obwieszczenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Dz.U,. poz. 1309.
Oszwa, U. (2019). Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Pilarska, E. (2017). Zaburzenia mowy u dzieci. W: B. Steinborn (red.), Neurologia wieku rozwojowego (s. 311‒560). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Sitek, E., Kluj-Kozłowska, K., Kozłowski, M., Krzyżon, A., Narożańska, E., Wieczorek, D. i Sławek, J. (2015). Wykorzystanie analizy próbek mowy opisowej pacjentów z afazją pierwotną postępującą (PPA) w diagnostyce różnicowej wariantu PPA. Forum Logopedyczne, 23, 75‒83.
Zawadzka, E. i Domańska, Ł. (2007). Zasady organizacji procesu rehabilitacji neuropsychologicznej. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia. Sectio J, XX.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2022 Konteksty Pedagogiczne