Abstrakt
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zmiany w szkolnictwie wyższym, które dokonują się w kontekście wyzwań, jakie stanowi kształcenie dla studentów ze zróżnicowanymi potrzebami. Społeczne rozumienie niepełnosprawności niesie za sobą konieczność poprawy ich sytuacji, a Ustawa o zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami motywuje uczelnie do zwiększania dostępności. Artykuł stanowi refleksję dotyczącą kształcenia studentów z niepełnosprawnościami oraz próbę odpowiedzi na pytanie o miejsce osoby ze szczególnymi potrzebami w systemie szkolnictwa wyższego. Ukazane zostały również dobre praktyki od lat realizowane na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz aktualnie podejmowane działania na rzecz realizacji idei równych szans poprzez urzeczywistnianie założeń zapisanych w ustawie o dostępności.
Bibliografia
Bełza, M., Gajdzica, Z. i Prysak, D. (2017). Niełatwe drogi wchodzenia w dorosłość przez osoby z niepełnosprawnością. Cieszyn: Wydawnictwo ARKA.
Jóźwiak, J. (2013). Społeczna odpowiedzialność uczelni. W: J. Woźnicki (red.), Misja i służebność uniwersytetu w XXI wieku (s. 297–302). Warszawa: Instytut Społeczeństwa Wiedzy, Fundacja Rektorów Polskich.
Kupisiewicz, M. (2013). Słownik pedagogiki specjalnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ostrowska, A., Sikorska, J. i Gąciarz, B. (2001). Osoby niepełnosprawne w Polsce w latach dziewięćdziesiątych. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wzrasta dostępność polskich uczelni, https://dostepnosc.pfron.org.pl/aktualnosci/news/wzrasta-dostepnosc-uczelni-wyzszych [dostęp: 15.01.2023].
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2022 Konteksty Pedagogiczne