Abstrakt
Ponieważ reprezentuję interakcyjną teorię twórczości, to chcąc ba-dać twórczość i mówić o niej (w pełnym tego słowa znaczeniu), uwzględniam cechy osobowości, proces twórczy, właściwości dzieła twórczego oraz styl życia. Gdy zaś biorę pod uwagę tylko jeden z powyższych aspektów, mówię o kreatyw-ności. Z tych względów w tym tekście koncentruję się na kreatywności werbalnej uczniów klas I–III, która jest nierozłączną dziedziną ich życia. Oni tworzą swój język, w miarę jak słyszą, co do nich mówią inni. W naturalnych sytuacjach kreatywność werbalna dziecka rozpatrywać więc można dwojako: jako twórcze uczenie się języka oraz jako jego twórcze używanie. W pierwszym przypadku podkreśla się, iż dziecko nie opanowuje języka przez samo tylko naśladowanie. W procesie uczenia się języka uczeń tworzy go zarazem, a więc nakładają się tu dwa sposoby przyswajania go: kreacja i naśladownictwo. Opanowanie języka i używanie go w sytuacjach społecznych i poznawczych łączą się nierozerwalnie z aktywnością twórczą. Język jest dla dziecka narzędziem porozumiewania się z otoczeniem, tworzywem dla działalności artystycznej oraz obiektem pozna-nia. Im więcej różnorodnych sytuacji wymagających używania języka napotyka dziecko, tym więcej ma okazji do ukształtowania w sobie przekonania, iż język to „twór” bardzo zmienny, elastyczny, dający wiele możliwości wyrażania tej samej treści w odmienny sposób.
Bibliografia
Andrukowicz W., Wokół fenomenu i istoty twórczości, Toruń 1999.
Dobrołowicz J., Kreatywność uczniów a ich osiągnięcia szkolne, Kielce 2002.
Dobrołowicz W., Psychodydaktyka kreatywności, Warszawa 1995.
Erikson E.H., Tożsamość a cykle życia, Poznań 2004.
Gloton R., Clero C., Twórcza aktywność dziecka, przeł. I. Wojnar, Warszawa 1985.
Góralski A., Zadanie, metoda, rozwiązanie, Warszawa 1978.
Guilford J.P., Natura inteligencji człowieka, przeł. B. Czarniawska, W. Kozłowski, J. Ra-dzicki, Warszawa 1978. Kielar M., Mowa dziecka. Słowo i tekst, Kraków 1989.
Kłosińska T., Droga do twórczości: wdrażanie technik Celestyna Freineta, Kraków 2000.
Kozielecki J., Transgresja i kultura, Warszawa 1998.
Kujawiński J., Twórczość metodyczna nauczyciela, Poznań 2001.
Magda-Adamowicz M., Obraz twórczych pedagogicznie nauczycieli klas początkowych, Toruń 2012.
Magda-Adamowicz M., Treningi twórczości a umiejętności zawodowe, Toruń 2011.
Magda-Adamowicz M., Uwarunkowania efektywności kształcenia nauczycieli klas I–III w zakresie twórczości pedagogicznej, Zielona Góra 2009.
Magda-Adamowicz M., Wizerunek twórczego pedagogicznie nauczyciela klas I–III, Zie-lona Góra 2007.
Mały słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, Warszawa 1982.
Nęcka E., Psychologia twórczości, Gdańsk 2001.
Popek S., Człowiek jako istota twórcza, Lublin 2003.
Popek S., Psychologia twórczości plastycznej, Kraków 2010.
Przetacznik-Gierowska M., Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego, Warszawa 1986.
Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Warszawa 1996.
Strzałecki A., Psychologia twórczości: między tradycją a ponowoczesnością,Warszawa 2003.
Suchodolski B., Kim jest człowiek?,Warszawa 1985.
Szmidt K.J., Pedagogika twórczości, Gdańsk 2007.
Szymański M., Twórczość i style poznawcze uczniów, Warszawa 1987.
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1982
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA