Abstrakt
erapia Growth through Play System (GPS), stworzona przez Kat Houghton, łączy sprawdzone elementy programów niedyrektywnych, bazujących na relacjach i mózgu w celu dopasowania działań skupiających się na rozwoju społecznym, komunikacyjnym, emocjonalnym i poznawczym. Bazuje na założe-niu, że autyzm jest przede wszystkim zaburzeniem relacji społecznych. Kluczową rolę w Systemie Rozwoju poprzez Zabawę odgrywa więc pomoc dzieciom z auty-zmem poprzez inicjowanie spontanicznych relacji z drugim człowiekiem. To rela-cje i interakcja społeczna, szczególnie ta inicjowana przez dziecko, mają kluczowe znaczenie w jego rozwoju i możliwościach dalszej nauki. Zgodnie z założeniami terapii Growth through Play inicjowanie interakcji odbywa się w określonym cza-sie, efektywność nauki zależy bowiem od motywacji dziecka i stanu jego układu sensorycznego w danym momencie. System Growth through Play jest bardzo elastyczny, może stanowić kompletny program dla dziecka z autyzmem i wyzwa-niami pokrewnymi, lub być dopełnieniem każdej innej metody. Terapia ta może być wykorzystywana przez rodziców pracujących ze swoim dzieckiem tylko kilka godzin w tygodniu lub przez duże grupy; rodziców, przyjaciół, wolontariuszy pracujących w domowym programie dziecka.
Bibliografia
Baurer J., Empatia. Co potrafią neurony lustrzane. Łączenie wątków w spójną teorię, przeł. M. Guzowska-Dąbrowska, Warszawa 2008.
Bluestone J., Materia autyzmu, przeł. M. Dąbrowska-Jędral, A. Klimek, Warszawa 2010.
Grodzka M., Dziecko autystyczne, dziennik terapeuty, Warszawa 2000.
Houghton K., Naukowe Podstawy Systemu Growth Through Play. Wsparcie dla rodziców i terapeutów, Relate to Autism 2010.
Houghton K., Podręcznik dla rodziców – terapie, Relate to Autism 2012.
Houghton K., Parents Empowering Parents, „Training Events”, Relate to Autism 2011.
Houghton K., System Growth Through Play (Rozwój przez zabawę). Wsparcie dla rodzi-ców i terapeutów, Relate to Autism 2010.
Levy J., What can I do right now to help your child with autism, Naperville, Illinois 2007.
Olechnowicz H., Wokół autyzmu, fakty, skojarzenia, refleksje, Warszawa 2004.
Olechnowicz H., Dziecko własnym terapeutą. Jak wspomagać strategie autoterapeutyczne dzieci z dysfunkcjami więzi osobistych, Warszawa 2006.
Netografia
http://zrozumiecautyzm.pl/o-nas/#content [dostęp: 20.06.2013].
http://bycblizejsiebie.pl/listy/mama-bartka/znaczenie-izmow-i-joiningu/ [dostęp: 19.06.2013].
http://zrozumiecautyzm.pl/rodzice-jako-podstawowi-terapeuci-wspieranie-wspolnego-pola-uwagi/ [dostęp: 25.06.2013].
http://zrozumiecautyzm.pl/placz-marudzenie-napady-zlosci-pomocy/#more-616 [do-stęp: 28.06.2013]
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA