Mikrozarządzanie czy makrozarządzanie? Procedury diagnostyczne stylów zarządzania w wybranych placówkach oświatowych – badanie pilotażowe

Abstrakt

Podstawy teoretyczne artykułu wywodzą się z przeglądu literatury z zakresu teorii zarządzania oświatą i zarządzania ogólnego, socjologii organizacji, pedagogiki oraz rozwoju dziecka w wieku szkolnym. Autorzy postawili sobie za cel zdiagnozowanie stylu kierowania z perspektywy mikro- i makrozarządzania na podstawie badania pilotażowego z udziałem czterech uczestników, którzy udzielili odpowiedzi na pytania specjalnie skonstruowanego pogłębionego wywiadu. Kluczowy punkt badań skupiono wokół roli osób kierujących instytucjami edukacyjnymi i ich funkcji kierowniczych. Dobór respondentów został przeprowadzony na zasadzie nielosowej; w próbie badanych osób znalazło się dwóch dyrektorów szkół, jeden dyrektor przedszkola oraz jedna osoba czasowo pełniąca w czasie wywiadu funkcję dyrektora szkoły. Wyniki badań omówiono w odniesieniu do aktualnych strategii nauki o zarządzaniu instytucjami edukacyjnymi. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że dyrektorzy szkół preferują mikrozarządzanie, są oni bardziej zadowoleni z jego pozornej skuteczności. Niechęć do wprowadzania zmian pojawia się ze względu na „komfort” pracy całego zespołu szkolnego. Wybrana strategia przesądza o tym, że realizacja bieżących zadań wynikających z funkcjonowania szkół jest postrzegana jako ważniejsza zarówno dla kadry kierowniczej, jak i pracowników niż długofalowa polityka rozwojowa skierowana na dobro wszystkich stakeholderów szkoły.