Słowa kluczowe
wulgaryzm
media
pedagogika mediów
społeczności internetowe
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł dotyczy wulgaryzacji polszczyzny. Autor prezentuje wyniki badań statystycznych odnoszących się do zagadnienia, umieszczając je na tle roz-ważań językoznawczych i pedagogicznych. W tekście zwrócono uwagę na fakt, że ciągły wzrost wulgaryzmów, wyzwisk i przekleństw w języku jest proporcjonal-ny względem coraz powszechniejszego dostępu do mediów i korzystania z nich (szczególnie w zakresie komunikacji elektronicznej).
Bibliografia
Bakošová, Z. (2009). Perspektywy pedagogiki społecznej jako dyscypliny naukowej. W: Z. Bakosová i E. Jarosz (red.), Pedagogika społeczna w Europie Środkowej. Stan obecny i perspektywy (s. 32–42). Brno: Institut Mezioborových Studií.
Becela, J. i Gruszczyński, W. (2003). Polszczyzna na czatach. Studia Medioznawcze, 3(13), 74–92
.Biernacka-Ligięza, I. (1999). Wulgaryzmy a łamanie normy kulturowej. W: J. Miodek (red.), Mowa rozświetlona myślą. Świadomość normatywno-stylistyczna współczesnych Polaków (s. 166–181). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Biernacka-Ligięza, I. (2001). „Kląć na czym świat stoi” – analiza wulgaryzmów naj-częściej wykorzystywanych w języku polskim i angielskim. W: G. Habrajska (red.), Język w komunikacji, t. 2 (s. 255–262). Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Huma-nistyczno-Ekonomicznej.
Biernacka-Ligięza, I. (2001a). Funkcje wulgaryzmów we współczesnej polszczyźnie po-tocznej. Acta Universitatis Nicolai Copernici – Filologia Polska, 55, 13–23.
Biernacka-Ligięza, I. (2001b). Wulgaryzmy w języku młodzieży. W: J. Miodek i K. Baku-ła (red.), Kształcenie językowe, t. 1 (s. 73–97). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Bugajski, M. (2004). Komunikowanie i komunikowanie się w mediach. W: K. Micha-lewski (red.), Współczesne odmiany języka narodowego (s. 85–92). Łódź: Wydawnic-two Uniwersytetu Łódzkiego.
Dunaj, B., Przybylska, R. i Sikora, K. (1991). Język na co dzień. W: W. Pisarek (red.), Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, Kraków: Uniwer-sytet Jagielloński. Ośrodek Badań Prasoznawczych.
Feliksiak, M. (opr.) (2007). Wulgaryzmy w życiu codziennym. Komunikat z badań (BS/90/2007). Warszawa: Centrum Badania Opinii Społecznej.
Feliksiak, M. (opr.) (2013). Wulgaryzmy w życiu codziennym. Komunikat z badań (BS/136/2013). Warszawa: Centrum Badania Opinii Społecznej.
Grochowski, M. (1995). Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów. Warszawa: Wy-dawnictwo Naukowe PWN.
Grybosiowa, A. (2003). Język wtopiony w rzeczywistość. Katowice: Wydawnictwo Uni-wersytetu Śląskiego.
Grybosiowa, A. (2006). Destrukcja tradycyjnego polskiego modelu grzeczności. Nowe formuły globalne. W: K. Ożóg i E. Oronowicz-Kida (red.), Przemiany języka na tle przemian współczesnej kultury (s. 31–37). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Handke, K. (1994). Wulgaryzmy w języku Polek XX wieku. W: Cz. Łapicz (red.), Polszczyzna dawna i współczesna (s. 49–60). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uni-wersytetu Mikołaja Kopernika.
Izdebska, J. (1997). Dziecko w świecie mass mediów – wychowawcze aspekty i zagro-żenia. W: W. Strykowski (red.), Media a edukacja (s. 409–413). Poznań: eMPi2.
IQS (2016). Wulgaryzmy potocznie. Wyniki badania IQS, http://www.grupaiqs.pl/wulgaryzmy-potocznie-wyniki-badania/ [dostęp: 16.01.2018].
Jachimczak, B. i Olszewska, B. (1997). Dziecko w świecie agresywnych mediów. W: W. Strykowski (red.), Media a edukacja (s. 415–423). Poznań: eMPi2.
Kowalikowa, J. (1994). Znaczenie i funkcja wyrazów tzw. brzydkich we współczes-nej polszczyźnie mówionej. W: Z. Kurzowa i W. Śliwiński (red.), Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej (oficjalnej) (s. 105–113). Kraków: Universitas.Kowalikowa, J. (2000). Wulgaryzmy we współczesnej polszczyźnie. W: G. Szpila (red.), Język trzeciego tysiąclecia (s. 121–132). Kraków: Krakowskie Towarzystwo Populary-zowania Wiedzy o Komunikacji Językowej „Tertium”.
Kurus, M. (2012). Wulgarny internauta, czyli kilka słów o zgorszeniu w sieci. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura, 4, 132–147.
Kwiek, J. (1997). Faktyczne i wyimaginowane zagrożenia wynikające ze stosowania mediów. W: W. Strykowski (red.), Media a edukacja (s. 91–95). Poznań: eMPi2.
Lalak, D. i Pilch, T. (2009). Pedagogika społeczna wobec problemów współczesności. W: Z. Bakosová i E. Jarosz (red.), Pedagogika społeczna w Europie Środkowej. Stan obecny i perspektywy (s. 510–517). Brno: Institut Mezioborových Studií.
Loska, K. (2001). Dziedzictwo McLuhana – między nowoczesnością a ponowoczesnością. Kraków: Rabid.
Mosiołek-Kłosińska, K. (2000). Wulgaryzacja języka w mediach. W: J. Bralczyk i K. Mosiołek-Kłosińska (red.), Język w mediach masowych (s. 112–119). Warszawa: Upowszechnianie Nauki – Oświata „UN–O”.
Pereświet-Sołtan, A. (2013). Język agresji w mediach – aspekty psychologiczne. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 7, 304–314.
Pisarek, W. (2015). Prof. Pisarek o chwastach i kwiatkach języka w polskich mediach[rozmowę przeprowadził Szymon Łucyk]. Nauka w Polsce, http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C404430%2Cprof-pisarek-o-chwastach-i-kwiatkach-jezyka-w-polskich-mediach.html [dostęp: 18.01.2018].
Pisarek, W. i Zgółkowa, H. (1995) (red.). Kultura języka dziś. Poznań: Wydawnictwo KURPISZ.
Polański, K. (red.). (1999). Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
RJP (2010). Stanowisko Rady Języka Polskiego w sprawie wulgaryzmów w powieści ra-diowej, http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1128:wulgaryzmy-w-powieci-radiowej&catid=46&Itemid=53 [dostęp: 17.01.2018].
Rejter, A. (2008). Relacja język a emocje w perspektywie międzykulturowej. Poradnik Językowy, 3, 12–23.
Rosiński, D. (1998). Agresja i przemoc wśród młodzieży. Próba analizy zjawiska. W: J. Miluska (red.), Psychologia rozwiązywania problemów społecznych. Wybrane zagadnienia (s. 167–189). Poznań: Bonami.
Satkiewicz, H. (2000). Językowe przejawy agresji w mediach. W: J. Bralczyk, K. Mosio-łek-Kłosińska (red.), Język w mediach masowych (s. 28–33). Warszawa: Upowszech-nianie Nauki – Oświata „UN–O”.
Staszewska, J. (2010). Wulgaryzacja przekazu jako wyróżnik języka w komunikacji na forach internetowych. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica, 45, 197–208.
Strykowski, W. (1996). Technologia kształcenia i pedagogika medialna jako nauki o mediach, Neodidagmata, 22, 4–14.
Szpunar, M. (2006). Rozważania na temat komunikacji internetowej. W: J. Mazur i M. Rzeszutko-Iwan (red.), Teksty kultury – oblicza komunikacji w XXI wieku(s. 219–231). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Urbańska, J. (1997). Wpływ telewizji na postawy młodego człowieka. W: W. Strykow-ski (red.), Media a edukacja (s. 436–443). Poznań: eMPi2.
Wach, A. (2001). Gry komputerowe – niewinna zabawa czy zagrożenie? Edukacja Me-dialna, 1, 30–34.
Wallace, P. (2001). Psychologia Internetu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
Wciórka, B. (opr.) (1999). Opinie o używaniu przez Polaków słów niecenzuralnych. Komunikat z badań (BS/187/99). Warszawa: Centrum Badania Opinii Społecznej.
Wciórka, B. (opr.) (2001). Wulgaryzmy w codziennym języku Polaków. Komunikat z badań (BS/122/2001). Warszawa: Centrum Badania Opinii Społecznej.
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA