Słowa kluczowe
immersja technologiczna
media cyfrowe
dydaktyka ery cyfrowej
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł ukazuje przeobrażenia współczesnej cywilizacji związa-ne z rozwojem nowoczesnych technologii cyfrowych. Postawiono tezę, że ob-serwowane przeobrażenia współczesności wywierają ogromny wpływ na życie i funkcjonowanie młodych ludzi – cyfrowych mieszkańców technopłynnej rze-czywistości. Autorka dokonuje ich charakterystyki, wskazując na problematykę immersyjności w świat wirtualny. Celem artykułu jest próba uzasadnienia tezy, że użytkowanie przez młodych nowoczesnych technologii informacyjno-komu-nikacyjnych może skutkować zwiększeniem szansy ich rozwoju intelektualnego, stymulując ich aktywność poznawczą i stanowiąc tym samym istotne narzędzie edukacyjne. Warunkiem osiągnięcia tego stanu jest umiejętna organizacja i aran-żacja szkolnego środowiska uczenia z wykorzystaniem mediów cyfrowych.
Bibliografia
Adam, B. (2008).Czas społeczeństwa przemysłowego i władza. W: P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska(red.), Socjologia codzienności. Kraków: Znak.
Bard, A., Söderqvist, J. (2006). Netokracja. Nowa elita władzy i życie po kapitalizmie. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Bauman, Z. (2011). 44 listy ze świata płynnej nowoczesności. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Bąk, A. (2015). Korzystanie z urządzeń mobilnych przez małe dzieci w Polsce. Wyniki badania ilościowego. Warszawa: Fundacja Dzieci Niczyje.
Bolter, D. (1990). Człowiek Turinga. Kultura Zachodu w wieku komputera. Warszawa: PIW.
Borawska-Kalbarczyk, K. (2015). Kompetencje informacyjne uczniów w perspektywie zmian szkolnego środowiska uczenia się. Warszawa: Żak.
Cantelmi, T. (2015). Technopłynność. Człowiek w epoce internetu: technopłynny umysł. Kraków: Bratni Zew.
Dudzikowa, M., Knasiecka-Falbierska,K. (2013) (red.). Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej. Kraków: Impuls.
Dylak, S. (2013). Architektura wiedzy w szkole. Warszawa: Difin.
Eriksen, T.H. (2003). Tyrania chwili. Szybko i wolno płynący czas w erze informacji. Warszawa: PIW.
Fabjański, M. (2013). Czy tablet i smartfon jest bezpieczny dla dziecka? Focus, 24 lipca.
Gleick, J. (2003). Szybciej. Przyspieszenie niemal wszystkiego. Poznań: Zysk i S-ka.
Gleick, J. (2012). Informacja: bit, wszechświat, rewolucja. Kraków: Znak.
Goban-Klas, T. (2005). Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja. Warszawa: WSiP.Klus-Stańska, D. (2005). Rzecz o ryzyku kulturowej nieadekwatności edukacji szkolnej. Forum Oświatowe, nr 1.
Kostyło, H. (2013). Podwójny pozór w edukacji na przykładzie koncepcji Paula Freire’a. W: M. Dudzikowa, K. Knasiecka-Falbierska (red.), Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej. Kraków: Impuls.
Krzysztofek, K., Szczepański, M. (1990). Zrozumieć rozwój. Od społeczeństw tradycyjnych do informacyjnych. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
Ledzińska, M. (2009). Człowiek współczesny w obliczu stresu informacyjnego. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Ledzińska, M. (2012). Młodzi dorośli w dobie globalizacji. Warszawa: Difin.
Melosik, Z. (2013). Facebook i społeczne konstrukcje narcyzmu (o tożsamości za-mkniętej w celi wizerunku). Studia Edukacyjne, nr 26.
Merton, R.K. (1968). The Matthew Effect on Science. Science, 159(3810), http://www.garfield.library.upenn.edu/merton/matthew1.pdf [dostęp: 29.05.2013].
Miąso, J. (2015). Immersja i ambiwalencja mediów – pedagogiczne wołanie o szkołę i społeczeństwo o bardziej ludzkim obliczu. W: K. Denek, A. Kamińska, P. Oleśnie-wicz (red.), Edukacja jutra. Nowe technologie w kształceniu. Sosnowiec: Humanitas.
Morbitzer, J. (2015). Medialny świat a intelektualny potencjał współczesnych uczniów. W: K. Denek, A. Kamińska, P. Oleśniewicz (red.), Edukacja jutra. Nowe technologie w kształceniu. Sosnowiec: Humanitas.
Muszyński, H. (2011–2012). Nauczyciel w świecie medialnym. Neodidagmata, 33/34.Ostrowicki, M. (2007). Człowiek w rzeczywistości elektronicznego realis. Zanurzenie. W: K. Wilkoszewska (red.), Wizje i rewizje.Wielka księga estetyki w Polsce. Kraków: Universitas.
Polak, M. (2014). Dydaktyka i cyfrowy świat, http://www.edunews.pl/badania-i-deba-ty/opinie/2563-dydaktyka-i-cyfrowy-swiat [dostęp: 14.04.2016].
Postrzeganie Internetu i nowoczesnych technologii w Polsce (2015). Raport IBRIS dla Fundacji Orange.
Rosa, H. (2010). Głód czasu w kulturze przyśpieszenia. Rozmowa przeprowadzona przez M. Kaczmarczyka i T. Szlendaka. Studia Socjologiczne, 4.
Small, G., Vorgan, G. (2011). iMózg. Jak przetrwać technologiczną przemianę współczesnej umysłowości. Poznań: Vesper.
Sosińska-Kalata, B., Chuchro, E. (2012) (red.). Społeczeństwo i sieć informacyjna. Problemy i technologie. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich.
Spitzer, M. (2013). Cyfrowa demencja. Słupsk: Dobra Literatura.
Sysło, M.M. (2010). Co pozostaje w edukacji z przemijającej technologii? Edukacja i Dialog, 9/10.
Szlendak, T. (2009). Co się dzieje z czasem wolnym? Od codziennego znoju i od-poczynku do codzienności, w której czas eksplodował. W: M. Bogunia-Borowska (red.), Barwy codzienności. Analiza socjologiczna. Warszawa: Scholar.
Szpunar, M. (2009). Urodzeni z myszką w ręku. Wczesna adaptacja do nowych me-diów. W: J. Morbitzer (red.), Komputer w edukacji. Kraków: UP.
Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków: Wydawnictwo AGH.
Śliwerski, B. (2010). Pozór w szkolnej edukacji, http://sliwerski-pedagog.blogspot.com/2010/09/pozor-w-edukacji-szkolnej.html [dostęp: 31.05.2012].
Tanaś, M. (1997). Edukacyjne zastosowanie komputerów. Warszawa: Żak.
Tanaś, M. (2005). Dydaktyczny kontekst kształcenia na odległość. W: M. Tanaś (red.), Pedagogika @ środki informatyczne. Kraków: Impuls.
Tarkowska, E. (2005). Zygmunt Bauman o czasie i procesach detemporalizacji. Kultura i Społeczeństwo, 3.
Toffler, A. (1998). Szok przyszłości. Poznań: Zysk i S-ka.
Wenta, K. (2013). Ucieczka od wolności i edukacji do sieci informacyjnej. W: J. Mor-bitzer, E. Musiał (red.), Człowiek – media – edukacja. Kraków: UP.
Wrońska, M. (2012). Kultura medialna adolescentów. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwer-sytetu Rzeszowskiego.
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA