Słowa kluczowe
podręcznik do nauki historii
szkoła podstawowa
Jak cytować
Abstrakt
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących składniowej i semantycznej trudności tekstu w czeskich podręcznikach historii na pierwszym poziomie szkoły podstawowej. Zbadano łącznie 13 podręczników z 7 wydaw-nictw. Dla analizy użyliśmy metody Nestler-Průcha-Pluskal. Wyniki pokazują, że całkowita trudność tekstu mieści się w skali od 19 do 27 punktów i zawiera oce-nę odpowiednich trudności tekstowych dla danego roku. Składniowe trudności wahają się w przedziale od 7 do 12 punktów, a średnia długość zdania to około 12 słów. Semantyczna trudność tekstu jest nieco wyższa (między 10 a 16 punk-tów) w porównaniu ze składniową (około 9 punktów). Zidentyfikowaliśmy więk-sze różnice w semantycznej trudności tekstu. Do istotnych statystycznie różnic należą te między poszczególnymi jednostkami tematycznymi. Tematy związane z historią nowożytną (XIX i XX wieku) wydają się trudniejsze. Współczynnik gęstości informacji zawodowej w ogólnej liczbie pojęć wynosi około 27%, co jest widoczne w stosunkowo niskiej trudności w porównaniu z innymi badaniami. Jest to jednak wystarczające dla danego poziomu podręczników (dla 4 i 5 klasy).
Bibliografia
Beneš, P., Janoušek, R., Novotný, M. (2009). Hodnocení obtížnosti textu středoškol-ských učebnic. Pedagogika, 3. Červenková, I. (2011). Užívání učebnic v činnostech žáků na 2. stupni ZŠ. Olomouc: Palacky University.
Dvořák, D. (2005). Učebnice: nepřátelé, nebo spojenci? Učitelské noviny, 41.
Greger, D. (2004). Učebnice jako realizační scénář kurikula.In: E. Walterová et al. (eds.), Úloha školy v rozvoji vzdělanosti.Brno: Paido.
Greger, D. (2005). Proces schvalování učebnic v historicko-srovnávací perspektivě. Pedagogická orientace, 3.
Hrabí, L. (2005). Učebnice přírodopisu a jejich obtížnost. Pedagogická orientace, 3.
Jakubcová, P. (2012). Analýza didaktické vybavenosti učebnic občanské výchovy pro 6. a 7. ročník základní školy. Diplomová práce. Brno.
Maňák, J. (2007). Učebnice jako kurikulární projekt. In: J. Maňák, P. Knecht (eds.), Hodnocení učebnic. Brno: Paido.
Maňák, J. (2008). Funkce učebnice v moderní škole. In: P. Knecht et al. (eds.), Učebnice z pohledu pedagogického výzkumu. Brno: Paido.
Mikk, J. (2007). Učebnice: budoucnost národa. In: J. Maňák, P. Knecht (eds.), Hodnocení učebnic. Brno: Paido.
Nestler, K. (1974). Zur Wirkung lexikalischer und syntaktisher Textmerkmale auf das Lernergebnis. Informationen zu Schulbuchfragen, 17.
Pluskal, M. (1996). Zdokonalení metody pro měření obtížnosti didaktických textů.Pedagogika, 1.
Průcha, J.(1989). Teorie, tvorba a hodnocení učebnic. Praha: ÚÚVPP.
Průcha, J. (1997). Moderní pedagogika. Praha: Portál.
Průcha, J. (1998). Učebnice: teorie a analýzy edukačního média: příručka pro studenty, učitele, autory učebnic a výzkumné pracovníky.Brno: Paido.
Průcha, J. (2006). Učebnice: teorie, výzkum a potřeby praxe. In: J. Maňák, D. Klapko (eds.), Učebnice pod lupou. Brno: Paido.
Průcha, J. (2008). Možnosti výzkumu učebnice ve vztahu k učení. In: P. Knecht et al. (eds.), Učebnice z pohledu pedagogického výzkumu. Brno: Paido.
Sikorová, Z. (2007). Návrh seznamu hodnotících kritérií pro učebnice základních a středních škol. In: J. Maňák, P. Knecht (eds.), Hodnocení učebnic. Brno: Paido.
Šimik, O. (2014). Učebnice přírodovědy pohledem pedagogického výzkumu. Ostrava: Ostravská univerzita. Smutková, T. (2012). Srovnání učebnic přírodopisu v České a Slovenské republice.Diplo-mová práce. Brno.
Autor zgodnie z zaleceniem MNiSW, by przeciwdziałać praktykom „ghostwriting” i „guest authorship” składając tekst dołącza oświadczenie Autora/Autorów, w którym deklaruje wkład każdego z Autorów w powstawanie publikacji. Własnoręcznie podpisane oświadczenie należy przesłać na adres redakcji:
Joanna Skibska | w formie skanu przesłać poprzez system OJS (biblioteka wydawcy).
Autorzy nie ponoszą żadnych kosztów w związku z publikacją artykułu na łamach czasopisma Konteksty Pedagogiczne oraz nie otrzymują gratyfikacji finansowej za opublikowanie tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania niewielkich zmian w artykułach, które nie mają wpływu na merytoryczną stronę publikacji.
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawnictwo Libron autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Wydawnictwo Libron posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie w informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma).
Tekst jest udostępniany w internecie na licencji CC-BY-SA